دیدگاهها نسبت به استراحت تغییر کرده است

داشتن زمان استراحت روزانه در زندگی پرمشغله امروزی دستکم گرفته شده است اما در طول تاریخ بشر، زمان استراحت (برای تجدید قوای ذهنی و جسمی برای ادامه روز) به عنوان یک هدیه ارزشمند تلقی می شده است. از دیدگاه ارسطو، کار روزانه امری ضروری و پر مشقت است و تنها در اوقات فراغت انسان می تواند تواناییهای ذهنی و اخلاقی خود را رشد دهد و تبدیل به فرد بهتری شود. در کتاب سبت  “The Sabbath”  (1951)، خاخام آبراهام هشل (Rabbi Abraham Heschel) استدلال میکند که در دین یهودیت، روز سبت (Sabbath) -روز استراحت- مهمتر از یک روز تعطیل یا مکث در هفته است. این روز همانند کاخی در زمان است که از روح، شادی و سکوت ساخته شده است. 

حتی از دیدگاه های کمتر فلسفی نیز اوقات فراغت، زمان و آزادی لازم برای انجام آنچه دوست داریم، در اختیارمان قرار می دهد. هنگامی که جورج واشنگتن از خدمت عمومی در سال 1759 بازنشسته شد، مشغول به کار در “مانت ورنون”، یک بنگاه اقتصادی در حوزه ساخت و ساز شد. ویلیام آبوت تاریخ نگار می نویسد: ” او در این کار بسیار قوی تر و سرحال تر از زمانی بود که در عرصه جنگ یا سیاست کار میکرد.»

امروز ما به کار و استراحت به عنوان دو مقوله متضاد فکر می کنیم. کار فعالیتی ارزشمند است: جایی که در آن ارزشهای خود را اثبات می کنیم و میراثی از خود به جای می گذاریم. کتابهای محبوبی مانند ” شما همان کاری هستید که انجام میدهید” (2019) نوشته بن هوروویتس ( (Ben Horowitz بطور ضمنی اشاره می کنند که هویت انسان با کاری که انجام میدهد مترادف است. 

امروزه داشتن شغل همانند یک نشان افتخار، یا حتی فراتر از آن نشانه ای از برتری اخلاقی است. در نقطه مقابل، استراحت کردن به معنای منفعل بودن و بی هدفی است. در حقیقت، من طی مطالعاتم دریافته ام که بسیاری از افراد برای استراحت به خودی خود تعریفی ندارند. بلکه از نظر آنها استراحت به معنای نبود کار است.

منبع: psyche

اهمیت استراحت کردن

استراحت کردن یک عنصر ضروری برای داشتن یک زندگی خوب و یک شغل پربار است. کار زیاد برای افراد و سازمانها نامطلوب است: یک دوره کار طولانی و بدون استراحت، موجب خستگی زیاد افراد و سقوط بهره وری سازمان می شود. مطالعه زندگی بسیاری از دانشمندان، نویسندگان و حتی ژنرالهای بزرگ در تاریخ بشر نشان می دهد که آنها تعداد ساعات به مراتب کمتری از بسیاری از مردم در جوامع امروزی، کار می کرده اند. این افراد روتین های روزانه ای داشته اند که بین ساعات کار سنگین و استراحت تعادل برقرار می کرده است.

جان لوبوک (John Lubbock) نویسنده عصر ویکتوریایی در کتاب “کاربرد زندگی” (1895) نوشته است: 

استراحت به معنای بطالت نیست. اینکه گاهی اوقات در یک روز تابستانی بر روی چمن و در زیر سایه درختان دراز بکشید، به زمزمه آب گوش فرا دهید، یا به تماشای ابرهای شناور در آسمان آبی مشغول شوید، به هیچ وجه اتلاف وقت نیست.”

لوبوک دیدگاهی تجربی دارد. او یک باستان شناس سرشناس و فردی نوآور در امور مالی بود. لوبوک برای اولین بار واژه های نوسنگی (Neolithic) و پارینه سنگی (Palaeolithic) را در علم باستان شناسی بکار برد و ثروت شخصی اش را صرف حفظ سنگی باستانی در ایوبری کرد. لوبوک از لحاظ سیاسی فردی اصلاح طلب بود که کمپین “بانک هالیدی” را رهبری میکرد. زمانی که از مبارزات سیاسی دست کشید به املاک خانواده اش در کنت نقل مکان کرد. او در آنجا روزهایش را صرف بازی کریکت، خوشگذرانی با دوستان و صحبت در مورد تاریخ طبیعی با همسایه اش چارلز داروین میکرد.

مقاله مرتبط پیشنهادی برای مطالعه: آنچه درباره تاثیر خواب بر سلامتی بدن و مغز میدانیم.

 

 

مطالعات اخیر در علوم اعصاب و روانشناسی، تایید می کند که استراحت کردن به انسان فرصت تجدید قوا و تحریک خلاقیت را میدهد. همچنین استراحت فضای ذهن را برای پرورش بینش های جدید باز میکند و به ما کمک می کند زندگی طولانی تر و پربارتری داشته باشیم. علاوه بر این، مطالعات نشان میدهد که داشتن یک استراحت خوب، بیهوده نیست. تمامی کارکردهای ترمیمی بدن در حالت استراحت فعال هستند. علاوه بر این، استراحت کردن یک مهارت است: با تمرین، می توانید در آن بهتر شوید و فواید بیشتری از آن بدست آورید.

بنابراین من معتقدم که ما نباید کار و استراحت را دو نقطه مقابل یکدیگر بدانیم، این دو درکنار هم کار می کنند. یکی از آنها دیگری را حمایت و توجیه می کند. کار و استراحت هر دو قسمتی از نیازهای آدمی را برآورده می کنند. هیچ انسانی بدون بهره بردن از هر دوی آنها در حد اعلا، در زندگیش به شکوفایی نمی رسد.

چه باید کرد

استراحت کردن نیز مانند نفس کشیدن یا دویدن است. از یک طرف، استراحت روندی کاملا طبیعی است و از سوی دیگر شما میتوانید یاد بگیرید که چطور آن را بهتر انجام دهید. بدین ترتیب از مزایای آن در زندگی بهره بیشتری ببرید. 

درست همانند شناگران و راهبان بودایی که با استفاده از تکنیکهای تنفس، از آن برای حفظ انرژی یا آرام کردن ذهن خود استفاده می کنند، یادگیری تکنیکهای استراحت کردن نیز موجب می شود افرادی که مشغله زیادی دارند، ذهن و جسم خود را شارژ کنند. استراحت فضای ذهن را برای افکار خلاقانه باز می کند. بدین منظور باید روتین روزانه جدیدی تعریف کنید و طرز فکرتان را درباره استراحت کردن در طول روز تغییر دهید.

استراحت کردن را جدی بگیرید

در ابتدا باید استراحت کردن را جدی بگیرید و به آن اولویت بالاتری بدهید. همین که در حال حاضر مشغول مطالعه این مقاله هستید، نقطه خوبی برای شروع است. دنیای امروز نگاه مثبتی به مساله استراحت کردن ندارد. همیشه کارهایی هستند که باید انجام شوند، یا وظایفی که می توانند کمی بهتر انجام شوند. بنابراین برای بهره مندی از مزایای استراحت کردن، بایستی آن را پرورش دهید و از آن محافظت کنید. این بدان معناست که در برنامه روزانه خود، زمانی را بدان اختصاص دهید.

نگاهی به تقویمتان بیندازید. روزهایتان را با جلسات کاری، خانوادگی، ددلاین ها و انجام وظایف خانگی پر کرده اید؟ اگر چنین است، وقت آن رسیده که کمی فکر کنید و زمان و مکانی را در برنامه تان به یک استراحت باکیفیت اختصاص دهید. اگر واقعا جای خالی برای گنجاندن استراحت در برنامه تان پیدا نمی کنید، مایلید از کدامیک از کارهایتان بزنید تا زمانی برای استراحت پیدا کنید؟ شاید نیاز باشد کمی خلاقیت به خرج دهید. به عنوان مثال، برنامه ای مشترک برای مراقبت از کودکان با یکی از دوستانتان داشته باشید، تا بتوانید به طور متناوب از زمان استراحت نهایت استفاده را ببرید. همچنین می توانید با همسرتان همفکری کنید که چگونه استراحت کردن را به انجام دیگر فعالیتها در خانه اولویت بدهید.

مرز واضحی بین کار و زندگی ترسیم کنید

آن دسته از مردمی که در عین داشتن مشاغل پر استرس، مرز مشخصی بین کار و زندگی شخصیشان دارند، کمتر احتمال دارد که دچار خستگی مزمن شوند. آنها تمام آخر هفته ها و تعطیلات را به تفریح، خوشگذرانی و استراحت می پردازند و تجدید قوا می کنند. اما کسانی که مرز مشخصی بین کار و زندگی ندارند، اغلب دچار خستگی و افسردگی ناشی از آن می شوند. توصیه ما این است که تعطیلاتی بدون ساختار و بدون برنامه ریزی داشته باشید. تعطیلات بد، وقتی است که شما سرکار باشید!

سعی نکنید که در زمان استراحت هم کار کنید. البته این روزها که محل کار را در موبایل همراهتان دارید، قطعا کار سختی است! اگر وقتی با کودکتان در زمین بازی مشغول هستید، سرگرم ارسال یک ایمیل کاری شوید، احتمالا آن ایمیل پیام مطلوبی از آب درنمی آید و فرزندتان نیز از اینکه به او توجه نمی کنید، سرخورده می شود. وجود مرزهای مشخص بین کار و استراحت، میزان تاثیر و کارایی هر دو را بیشتر میکند. بنابراین، هدف خود را باز خالی کردن شبها، آخر هفته ها و تعطیلات قرار دهید.

برای شروع، میزان استفاده کاری از تلفن همراه و چک کردن ایمیلها را در شبها و تعطیلات آخر هفته کاهش دهید. در مقابل حواس پرتیهای کاری در تعطیلات مقاومت کنید. همچنین، سعی کنید در اوقات فراغت فعالیتهای آرام و منظم با افراد دیگر نیز داشته باشید. پیاده روی روزانه با همسر و بیرون رفتن ماهیانه با دوستان را در برنامه تان داشته باشید. با انجام این کارها احتمال اینکه به برنامه هایتان متعهد بمانید و تمرکزتان را روی استراحت کردن حفظ کنید، افزایش می دهید.

استراحت کردن را نوعی مهارت در نظر بگیرید

اگر پر مشغله هستید و اوقات فراغت چندانی ندارید، بایستی فرصتی برای استراحت کردن ایجاد کنید. به تدریج شروع کنید. به خاطر داشته باشید که استراحت کردن نیز مهارتی است که با تمرین بهبود می یابد. درست مانند زمانی که کاری را تازه شروع میکنید، به خانه جدیدی می روید یا هنوز به شرایط تعطیلات عادت نکرده اید، اندکی زمان میبرد تا از مزایای استراحت کردن بهره مند شوید.

در مورد من، چند هفته طول کشید تا ذهن من آماده پذیرش روتین جدید صبحگاهی ام شود. این روتین جدید باعث می شد که در طول روز زمانی برای استراحت پیدا کنم.  به همین دلیل اگر به یکباره با نتایج مثبت استراحت کردن مواجه نشدید، ناامید نشوید و کمی زمان بدهید.

فرض کنید بیمار هستید و روشی که برای استراحت کردن به کار میبرید به گونه ای نیست که شما را از مزایای آن بهره مند سازد. به همین دلیل همواره در پی یافتن راههایی برای بهبود کیفیت استراحت و تجدید قوا باشید. همانگونه که با گرفتن رژیم غذایی و ورزش کردن در جهت تندرستی قدم برمیدارید. برای بهبود استراتژی استراحت نیز بایستی ثابت قدم باشید و از ندیدن مزایای زودهنگام آن تسلیم نشوید. قرار نیست یک شبه تبدیل به بتهوون یا وارن بافت شوید. نسبت به مزایای استراحت کردن واقع گرا باشید و بدانید که به عنوان یک انسان حتما مزایای استراحت کردن را در زندگی خواهید دید.

منبع: PEXELS

برنامه روزانه خود را به ترکیبی از کار و استراحت تبدیل کنید

برنامه روزانه محلی برای آزمون و خطا است. اگر با بررسی و بهبود مستمر برنامه تان همراه شوید، حتما نتایج درخشانی خواهید دید. همه ما به روشهای مختلفی کار میکنیم. این روشها با توجه به نوع حرفه و نیازهای شغلی ما شکل گرفته اند. تفاوت چندانی نمی کند که ما فردی درونگرا هستیم یا برونگرا، سحرخیز هستیم یا شب زنده دار، همه ما وقتی این مراحل را انجام دهیم، قطعا نتیجه بهتری میگیریم:

نخست، برنامه کاری خود را به صورت بسیار متمرکز و پیوسته در بلوکهای زمانی 90 تا 120 دقیقه ای انجام دهید. سپس از استراحتهای 20-30 دقیقه ای لذت ببرید.  ذهن بسیاری از مردم توانایی تمرکز برای مدتی طولانی تر از این زمان را ندارد. حتی ممکن است سعی کنید خودتان را متقاعد کنید که میتوانید زمان طولانی تری را کار کنید. اما در نظر داشته باشید وقتی که ذهن شما خسته میشود، میزان دقت و بهره وری آن به شدت افت میکند.

دوم، بلوکهای زمانی کاری مهم خود را در ساعاتی از روز که بیشترین انرژی و تمرکز را دارید قرار دهید. برای بسیاری از مردم این بدان معناست که مهمترین وظیفه کاری خود را صبح زود انجام دهند و بعد از ظهر را به جلسات و بررسی ایمیلها اختصاص دهند. شما چگونه برنامه ریزی می کنید؟ اگر از آن دسته از افراد هستید که عصرها انرژی بیشتری دارند، برنامه های کاری مهمتان را در آن ساعات قرار دهید.

جزئیات جدول برنامه ریزی شما اهمیت چندانی ندارد. تنها کافی است به درستی از بازه های زمانی کار و استراحت استفاده کنید و پربازده ترین زمانتان را به مهمترین کارها اختصاص دهید. این شیوه شما را تشویق به انجام کار پربازده می کند و خواهید دید که با باز شدن فضای ذهنتان، قادر به حل مشکلات پیچیده و ارائه راهکارهای خلاقانه هستید. 

بازیهای عمیق را امتحان کنید

انجام کار حرفه ای و در سطح جهانی، نیاز به داشتن فضایی برای فرار از کار، در قالب سرگرمی یا “بازی عمیق”دارد. وینستون چرچیل به افراد پر مشغله توصیه میکند: ” برای استراحت کردن تنها خاموش کردن چراغها، دراز کشیدن و به چیزی فکر نکردن کافی نیست. باید زمینه مورد علاقه تان را پیدا کنید. اگر تمایلی به خاموش کردن دکمه مغزتان برای استراحت ندارید، میتوانید ذهنتان را در بازی جدید مورد علاقه تان فعال نگه دارید. با شروع کردن فعالیتی جدید، سلولهایی جدید در مغز شما تشکیل میشوند و در حین استفاده از آنها، دیگر سلولها فرصت بازیابی و ترمیم پیدا میکنند.”

چه بازی را انتخاب کنید؟ این انتخاب به خود شما بستگی است. بسیاری از برندگان نوبل، مدیران اجرایی شرکتهای بزرگ، کارآفرینان و ژنرالها سرگرمی هایی دارند که وقت گیر، فیزیکی، ذهنی یا حتی خطرناک (مانند قایقرانی یا کوهنوردی) هستند. برخی از آنها دوندگان، نقاشان یا نوازندگان ارزنده ای هستند. 

مهم نیست که چه زمینه ای را انتخاب میکنید، با این حال، باید به گونه ای باشد که از لحاظ ذهنی جذب آن شوید و ذهن شما آن فعالیت را به چشم پاداشی روانشناختی برای کار بهتر ببیند. نکته مهم این است که این سرگرمی باید در یک زمینه کاملا متفاوت و به دور از مشکلات کاری شما باشد. برای چرچیل، این سرگرمی نقاشی کردن بود. نوعی از تفریح که به خلق کردن اثری جدید میرسید. نقاشی منبعی عمیق برای چالشهای جدید و پاداشهای ذهنی برای چرچیل بود. نقاشی کردن به او جنبه های زیبای زندگی اجتماعی را یادآوری می کرد: نیاز به اقدام قاطع در لحظه مورد نیاز، داشتن چشم اندازی روشن و مهارت بالا از لازمه های نقاشی بود. البته نقاشی چرچیل تفریحی بصری و نه کلامی بود و اعضای حزب کارگر هرگز موافق رنگهای انتخابی او در نقاشیهایش نبودند.

خواب و چرت روزانه را نادیده نگیرید

آندرس اریکسون، روانشناس سوئدی، در سال 1993 مطالعه ای روی ویولنیست های کنسرواتوار برلین انجام داد. این مطالعه بعدها الهام بخش قانون 10،000 ساعت مالکوم گلدول شد. نتیجه مطالعه او نشان داد که میزان استراحت ویولنیست ها با میزان بهبود عملکرد آنها در اجرا مرتبط است. بر اساس این مطالعه، گروه ستارگان ویولنیست و گروه نوازندگان خیلی خوب، چرت طولانی تری در بعدازظهر داشتند، حال آنکه گروه نوازندگان معمولی اغلب چرت نمی زدند. 

این دو گروه برتر، سختتر تمرین می کردند و به نظر می رسید که راهی برای تجدید قوای روزانه یافته بودند. آنها برنامه ریزی روزانه دقیقی داشتند تا بتوانند خواب بعد از ظهر داشته باشند. میزان افزایش انرژی ناشی از یک چرت 20 دقیقه ای در روز، تقریبا برابر با نوشیدن یک فنجان قهوه قوی است. این استراحت به ما کمک میکند تا اطلاعات جدید را بهتر حفظ کنیم. 

حتی اگر شرایط شما در محل کار اجازه چرت زدن را نمی دهد، با تنظیم یک زمان خواب مشخص و داشتن روتین قبل از خواب برای آرامش ذهن و اعصاب، این فرصت را برای خودتان مهیا کنید. مطالعات طولانی مدت روی افراد نشان میدهد که داشتن خواب خوب و باکیفیت مزایای بسیاری برای افراد در طول عمر آنها دارد. سلامت جسمی بهتر، ثبات عاطفی بیشتر، احتمال کمتر ابتلا به زوال عقل و پیری سالم تر همه از مزایای داشتن استراحت باکیفیت هستند.

منبع:PEXELS

دیگران را تشویق کنید تا با شما استراحت کنند

همانطور که پیشتر اشاره کردیم، وجود کارفرمایانی که همواره تشویق به کار بیشتر میکنند، افرادی که کار کردن را فضیلت می دانند و توصیه میکنند از انواع حواس پرتی ها دوری کنید و به کارتان بچسبید، موجب میشود تا شما نسبت به اهمیت استراحت کردن در زندگی بی توجهی کنید. هنگامیکه تمام دنیا به ما میگوید:” کار مهم است؛” ما باید پاسخ دهیم: “استراحت نیز مهم است.”

این دیدگاه ممکن است شما را در بین دوستان و همکارانتان تنها کند، یا چالش هایی در رابطه شما و همسرتان ایجاد کند ( مانند بحث بر سر اینکه چه کسی لباسهای شسته شده را تا کند و در کمد بگذارد؟). در طی مشاوره هایی که به شرکتها برای برنامه ریزی 4 روز کار در هفته داده ام و همانطور که در کتاب “کوتاهتر” ( Shorter ) توضیح داده ام، ما می توانیم مشکل بقیه را به طور جمعی حل کنیم، اگر همه با هم همراه شویم. این بدان معنی است که ایجاد عادتهای جدید با خانواده، آیینهای جدید با دوستان و برنامه های جدید روزانه با همکاران به تدریج به این روند کمک میکند. یکی از این راه ها به اشتراک گذاشتن این مطلب است که امیدوارم به متقاعد شدن آنها کمک کند. به عنوان مثال، تجربه به من به عنوان مدیر، نشان داده است که برگزاری جلسات در ساعات بعد از ظهر و آزاد کردن صبحها تا افراد بتوانند بر روی مهمترین وظایف خود تمرکز کنند، بهترین نتیجه را در کارها دارد.

مقاله مرتبط پیشنهادی برای مطالعه: خستگی دائم و مه مغزی

 

تغییر بایستی از بالا شروع شود. من رهبران سازمانها و مدیران شرکتها را تشویق میکنم که روزهای کاری هفته را کمتر کنند. در شرکتهایی که این تغییر را انجام داده اند – استارتاپهای نرم افزار Cockroach Labs، رستورانهای دارنده ستاره میشلین مانند Noma، شرکتهای حقوقی مانند Ylaw در کانادا و Kromann Reumert در دانمارک و خدمات کنترل آفات مانند Griffin Pest Solutions  در غرب میشیگان – کوتاهتر شدن هفته کاری به یک پروژه گروهی تبدیل میشود که تک تک افراد در آن سهیم می شوند و همگی از آن سود میبرند. بدین ترتیب استراحت یک نفر به هزینه کار کردن فرد دیگری نیست و همگی دسترسی یکسانی به زمان استراحت دارند.

بهتر کارکن تا بهتر استراحت کنی

اگر کار و استراحت دو شریک برای یکدیگر باشند، یک گام مهم در جهت استراحت بهتر این است که یاد بگیریم چگونه موثرتر کار کنیم و از وقت خود بیشترین استفاده را ببریم تا زمان بیشتری برای استراحت در اختیار داشته باشیم. برای کارمند دورکاری که کنترل نسبتا زیادی روی برنامه های خود دارد ( که به لطف قرنطینه  در دوران همه گیری Covid-19 بیشتر ما این شرایط را تجربه کردیم و شرایط کاری بیشترین انعطاف پذیری را داشت)، داشتن یک روتین صبحگاهی برای شروع یک روز کاری بهترین روش برای ایجاد این شرایط است.

می خواهم تجربه شخصی ام را با شما در میان بگذارم. من فرد سحرخیزی نیستم. در زمان تحصیل در مدرسه و کالج، اغلب مهمترین کارهایم را بعد از شام و نیمه شب انجام میدادم. با این وجود، سالها است که به طور منظم قبل از سپیده دم بیدار میشوم و شروع به نوشتن میکنم. حدود 10 سال است که این روتین صبحگاهی را دارم و منجر به نوشتن سه کتاب، راه اندازی یک شرکت و داشتن زمان زیادی در روز برای سرگرمی و استراحت کردن شده است.

سحرخیزی برای من یک ضرورت است، نه چیزی که آن را انتخاب کرده باشم. هنگامیکه در سال 2013 مشغول نوشتن کتاب دومم، “اعتیاد به حواسپرتی ( The Distraction Addiction)” بودم، دو فرزند و یک کار روزانه داشتم. آن موقع بود که فهمیدم نوشتن در ساعات شب، وقتی همه به خواب رفته اند ایده خوبی نیست! بنابراین سعی کردم برنامه روزانه ام را تغییر دهم: صبح زود بیدار شوم و قبل از اینکه دیگر اعضای خانواده از خواب برخیزند، بخشی از کارم را انجام دهم. صادقانه بگویم هفته های اول انجام این کار برایم خیلی سخت بود! بیدار شدن از رختخواب گرم و نرم و دوست داشتنی، سخت ترین کار دنیا بود. 

اما به تدریج که با این شرایط خو گرفتم، کار برایم آسانتر شد و تعداد کلماتی که روزانه می نوشتم (مسئله ای که هر نویسنده ای روی آن حساس است) افزایش چشمگیری یافت.

در این ساعات پیش از طلوع آفتاب یک نوع خلاقیت، معنویت و کیفیت بالایی وجود دارد که با تلالو نور خورشید ناپدید میشود. سحرخیز بودن درب جدیدی به ناخودآگاه شما باز میکند. نوشتن در حالت نیمه بیداری تجربه خارق العاده ای است. گاهی اوقات خودم را در حال نوشتن جملات و یا داشتن ایده هایی میبینم که تا پیش از آن به ذهنم خطور نمیکرد. گویی ذهنم در حالتی شفاف و سرشار از خلاقیت حضور دارد. همچنین در این ساعات از روز، چون دیگران خواب هستند، راحتتر میتوان تمرکز کرد. تنها کافی است که از خواب برخیزید، تا یک روز سرشار از کار مفید را آغاز کنید.

منبع: PEXELS

سحرخیزی برای من نقطه شروع این روش بود. پس از آن روی بهبود برنامه هام کار کردم. برای آموختن شیوه درست استراحت کردن گزینه های بسیاری را امتحان کردم و در نهایت پس از ماهها سعی و خطا به نتیجه رسیدم. اگر شما هم دوست دارید این روش را امتحان کنید، پیشنهاد میکنم نکات مهمی که من در اثر تجربه به آن رسیده ام را به کار ببندید. پیشنهاد من به شما این است:

اول، تا آنجا که میتوانید همه چیز را از شب قبل آماده کنید. من معمولا قهوه جوش را از شب قبل آماده میکنم، لباسی که میخواهم بپوشم را کنار صندلی میگذارم. پاپوش هایم را کنار تخت قرار می دهم. میز کارم را مرتب میکنم، حتی پلی لیست موسیقی مورد علاقه ام را آماده میکنم. 

در حالت ایده آل، اولین کاری که میکنم، لباس پوشیدن و نوشیدن قهوه بر روی میز کار است. آماده کردن میز کار از شب قبل به معنای ایجاد کردن گزینه های از پیش تعیین شده برای کار کردن در صبح فردا است. هرچه برای روز بعد آماده تر باشیم، نیاز کمتری به فکر کردن درباره آن داریم. بدین ترتیب میتوانیم روی کار اصلی تمرکز بیشتری داشته باشیم. تجربه به من نشان داده است که این آماده سازی از شب قبل موجب میشود که گزینه بازگشتن به تختخواب در آن ساعات صبح دیگر برایمان منطقی نباشد!

دوم، برنامه ریزی برای کار روز بعد است. در پایان هر روز، قبل از اینکه به رختخواب بروم، یک یادداشت چسبان بر روی کامپیوترم میگذارم که سه فعالیت اصلی روز بعدم را روی آن نوشته ام. به این ترتیب، صبح روز بعد درگیر فکر کردن به این نیستم که چه کاری میخواهم انجام بدهم و تنها دستورالعملی که نوشته ام را دنبال میکنم. تمام سعیم را میکنم که روزم را با نوشتن پایان یک فصل یا بخش، یا حتی یک پاراگراف تمام نکنم. معمولا در اواسط جمله، کارم را متوقف می کنم. 

شاید این کار به نظر شما عجیب بیاید، اما این ترفند باعث میشود که روز بعد راحتتر کارم را ادامه دهم. شواهدی وجود دارد که ذهن در طول شب روی مشکل یا کار نیمه تمام ما فکر میکند. حتی هنگامی که ما خواب هستیم، ذهن درگیر حل آن مسئله است. 

 بدین ترتیب اگر شما نوشتن (و یا کارهای دیگر) در نیمه آن رها کنید، صبح روز بعد، ذهن شما با دیدی بازتر و راه حل هایی جدید آماده اتمام آن کار است، چون در زمان خواب مساله را بارها بررسی کرده است. کمدین انگلیسی جان کلیز (John Cleese) از تجربه خود برای استفاده هدفمند از خواب برای دستیابی به موفقیت میگوید:” زمانی که در کمبریج به مشکلی برمیخوردم، صبح روز بعد، پس از یک استراحت کامل، در 90 درصد مواقع آن مشکل را حل میکردم.”

سوم، و شاید مهمترین نکته، انجام کارها پیش از فرارسیدن موعد آنهاست. این رویکرد فضا و زمان بیشتری برای استراحت به شما میدهد. من ساعت 5 صبح بیدار نمی شوم تا در طول روز زمان بیشتری برای کار کردن داشته باشم، بلکه هدفم از بیدار شدن در ساعت 5 صبح این است که تا قبل از صبحانه، بخش مهمی از کارم را به انجام برسانم.  

بدین ترتیب میتوانم در باقی ساعات روز برای قدم زدن با سگم، ورزش کردن و چرت زدن برنامه داشته باشم. نظامیان ضرب المثل جالبی دارند، آنها می گویند: “میزان استراحتی که در روز دارید، به همان میزانی است که آن را بدست آورده اید.” داشتن برنامه زمانبندی کار و استراحت تنها زمانی برای شما موثر است که ابتدا کارتان را انجام دهید. 

همانگونه که جان کلیز درباره ایده های بدیع و تازه صبحگاهی اش می گوید:”  آنها به آماده سازی ها و کارهای شب قبل بستگی دارند. نمیشود که روز قبل را به بیرون رفتن، شام خوردن در رستوران ​​و خوابیدن بگذرانم و روز بعد با ایده های جدید و درخشان از خواب بیدار شوم. داشتن ایده های صبحگاهی نیاز به فکر کردن در شب قبل دارد.”

در حالی که روتین صبحگاهی من در حال حاضر به صورت یکنواخت و پایداری درآمده است، فرصت بازنگری در آن هنوز هم برای من وجود دارد. گاهی اوقات نیاز داریم که تغییراتی روی آن انجام دهیم تا نتیجه بهتری بگیریم. از آنجایی که ساعت بیولوژیک و رفتار ترجیحی بدن (تمایل به سحرخیزی یا شب زنده داری) به مرور زمان و بالا رفتن سن تغییر میکند، نحوه کارکردن نیز بایستی متناسب با آن تغییر کند تا ذهن ما با روتینها هماهنگ شود. 

در این شرایط اگرچه شما تجربه و توانایی برقراری یک روتین جدید را دارید، اما شاید یک دهه زمان ببرد تا بدن شما با شرایط جدید سازگار شود. ما این روتینها را تنها برای حل مشکلات امروز برنامه ریزی نمی کنیم. هدف ما گسترش دادن این روتین ها در آینده و بهتر کردنشان برای داشتن یک زندگی با برنامه و آرامش بخش است.

حالا وقت آن رسیده که قهوه جوشم را آماده کنم، لباس روز بعد را انتخاب کنم و سه کار مهم فردا را روی برگه یادداشتم بنویسم. زمان استراحت من شروع شده و می توانم باقی روز را مطابق میلم بگذرانم.