بازگشت آنجلینا جولی به سینما با یک فیلم اکشن بود. در ابتدای پیش نمایش فیلم «کسانی که آرزو دارند بمیرم» شخصیت آنجلینا جولی (Angelina Jolie) با نام هانا (Hannah) بندهای چتر نجات خود را جمع میکند و پشت یک وانت باربری سوار می شود. زمانی که وسیله نقلیه درون حیات وحش می‌خزد، او از تجهیزاتش استفاده می‌کند و به هوا می‌پرد و وقتی  دوباره روی زمین فرود می‌آید می‌خندد. هانا یک مامور آتش‌نشانی جنگل است (یک آتش‌نشان آموزش دیده که از بالا درون آتش می‌پرد) و واضح است که او به شدت سرسخت است. 

حضور آنجلینا جولی در این فیلم درست به اندازه خود فیلم هیجان‌انگیز است. فیلم «کسانی که آرزو دارند بمیرم» بر اساس رمان مایکل کوریتا (Michael Koryta) که در سال 2014 منتشر شد و به کارگردانی تیلور شریدان (Taylor Sheridan) ساخته شده است.

عکس از Warner Bros، منبع wallpaper cave

آیا آنجلینا جولی با فیلم درستی به سینما برگشت؟

در نگاه اول به نظر می‌رسد این فیلم برای ورود دوباره این بازیگر مناسب باشد. داستان فیلم در مورد پسری به نام کانر است که  از دست قاتل‌هایی که به دنبالش هستند فرار می‌کند و بعد از اینکه کشته شدن پدرش را می‌بیند به هانا برخورد می‌کند. هانا، به خاطر اینکه نتوانسته گروهی از کوهنوردان را از یک آتش‌سوزی نجات بدهد دچار ضربه روحی شده است به کانر قول می‌دهد که او را به محل امنی برساند. آن‌طور که از پوسترها و تریلرهای فیلم مشخص است جولی به عنوان نقش اصلی در این فیلم بازی می‌کند و شخصیت هانا هم مرکز احساسی این داستان اغراق‌آمیز اما محرک است. 

اما نقش جولی در این فیلم بیشتر شبیه به یک همکاری است و به عنوان یک ستاره فیلم‌های اکشن، صحنه‌های اکشن کمی دارد. زمانی که سایر شخصیت‌ها مبارزه می‌کنند و مهارت‌های مخصوص خود را به نمایش می‌گذارند، جولی در بیشتر صحنه‌ها در حال کوه‌پیمایی و خم شدن در سایه‌ها در کنار همراه هم هیکل خودش است. دیدن اینکه جولی محدود به یک نقش کم‌اهمیت شده است ناامید کننده است. این فیلم، مطابق روندی ادامه پیدا می‌کند که هالیوود برای کاهش امثال جولی و سایر زنان مسن‌تری که در ژانر اکشن فعالیت می‌کنند، پیش گرفته است. 

بازگشت آنجلینا جولی به سینما: دلیل تصمیم جولی

یکی از دلایل دیر بازگشتن آنجلینا جولی به سینما «تغییری است که در وضعیت خانوادگی من رخ داده» این حرف او به طلاقش از برد پیت (Brad Pitt) اشاره دارد که هنوز فرآیند آن تمام نشده است.

مقاله مرتبط پیشنهادی برای مطالعه: مصاحبه با نیکول کیدمن ، ستاره ای با دغدغه های انسانی

 

 

جولی 45 ساله، اکثر اوقات در دهه گذشته پشت دوربین بوده است و چندین درام و مستند را کارگردانی کرده و گاهی هم صداپیشگی انجام داده است (برای مثال در قسمت دوم فیلم پاندای کونگ‌فو کار و ایوان منحصربه‌فرد). معروف‌ترین نقشی که در آن زمان بازی کرده است نقش منفی Maleficent در فیلم دیزنی بوده، به جز این، جولی یا کارهای بشردوستانه انجام می‌داد یا در خانه می‌ماند. به همین دلیل هم هدف جولی از انتخاب فیلم «کسانی که آرزو دارند بمیرم» مشخص است؛ نقش هانا خیلی به آموزش هنرهای رزمی نیاز ندارد، فیلم 100 دقیقه است و مکان‌های مختلف صحنه فیلم‌برداری در شعاع چند کیلومتری هم هستند. با توجه به وقفه طولانی مدتی که جولی از فیلم‌های اکشن داشته است فیلم «کسانی که آرزو دارند بمیرم» یک کار کم ریسک محسوب می‌شود. 

فیلم‌های اکشن توانایی های آنجلینا جولی را محدود می‌کنند

بااین‌حال دیدن آنجلینا جولی در این ژانر آن هم در این مرحله از حرفه‌اش غیرعادی است. قبلاً چنین فیلم‌هایی گل سرسبد کارهای او بودند اما بسیاری از آن‌ها، توانایی های او را محدود می‌کنند و در عین حال تنها از حضور این ستاره برای فروش بلیت‌های بیشتر استفاده می‌کنند. 

در فیلم «تحت تعقیب» که در سال 2008 اکران شد از حضور جولی به شدت در فعالیت‌های بازاریابی استفاده شد بااین‌حال که او در این فیلم بازیگر نقش سوم بود. در فیلم «Salt» هم که در سال 2010 اکران شد جولی نقش اصلی بود و نقش یک جاسوس را بازی می‌کرد و علی‌رغم پایان نفس‌گیر و فروش خوبی که این فیلم در گیشه داشت قسمت دوم آن ساخته نشد. همچنین آلیشیا ویکاندر (Alicia Vikander) هم جایگزین جولی در فیلم «مهاجم مقبره لارا کرافت» شد، این معروف‌ترین فیلم اکشنی بود که جولی حق امتیاز آن را داشت. 

عکس از Warner Bros، منبع wallpaper cave

علاوه بر اینها بازیگران زن 40 سال به بالا به ندرت نقش اصلی فیلم‌های اکشن می‌شوند، حتی با وجود اینکه جولی 13 سال از تام کروز (Tom Cruise) و 23 سال از لیام نیسون (Liam Neeson) جوان‌تر است. همچنین جولی هم سن و سال چارلیز ترون (Charlize Theron) است که یکی از معدود ستاره‌های ژانر اکشن است که هنوز هم نقش ثابتی در این ژانر دارد، هرچند با وجود اینکه نقش “فیوریوسا” یکی از نقش‌های تعیین‌کننده در حرفه بازیگری او است چارلیز ترون هم نتوانست این نقش را در پیش‌درآمد فیلم «Mad Max» بازی کند و یک بازیگر دیگر جایگزین او شد. به نظر می‌رسد تکنولوژی کاهش سن فقط در دسترس افرادی مانند ویل اسمیت (Will Smith) است. 

بازی برخلاف غرایز مادرانه

ستاره‌ای مانند آنجلینا جولی می‌تواند هر پروژه‌ای که می‌خواهد را انتخاب کند و جولی به عنوان کسی که اعتراف کرده است نسبت به بازیگری احساس راحتی ندارد پروژه خود را با دقت انتخاب می‌کند. او می‌گوید بازی در فیلم «کسانی که آرزو دارند بمیرم» که برخلاف غرایز مادرانه‌اش بود برایش چالش‌برانگیز بوده است. 

در صحنه‌ای که کانر بالاخره اعتراف می‌کند چرا قاتل‌ها به دنبال او هستند چهره جولی در مقابل پسر نرم نمی‌شود و در عوض چهره‌اش در هم می‌رود. حتی با وجود اینکه به نظر می‌رسد فراموش کرده‌اند در فیلم‌نامه آسیب روحی شخصی هانا را بررسی کنند، خود جولی این احساسات را در میان دیالوگ‌هایش حفظ می‌کند و نوعی سختی شکننده برای این شخصیت به تصویر می‌کشد. غریزه هانا این نیست که کانر را در آغوش بکشد بلکه او می‌خواهد از هر نوع احساسی که ممکن است او را در هم بشکند خودداری کند. دیالوگ‌های او خشن اما زنده هستند و با طنز ذاتی فیلم تطابق دارند و نوعی بازیگوشی ایجاد می‌کنند که در صورت استفاده از لحن جدی نمی‌توانستیم آن را ببینیم. 

شخصیت‌ جولی در فیلم جدیدش

فیلم «کسانی که آرزو دارند بمیرم» می‌توانست به عنوان فیلمی که توانایی‌های جولی را نشان می‌دهد ظاهر شود اما در عوض این فیلم بازتابی از کمبود تخیلات موجود در این صنعت، برای ستاره‌های زن مسن‌تر فیلم‌های اکشن است.

شخصیت هانا، آرک داستانی (arc به معنای سیر درونی و تغییرات یک شخصیت است) خسته‌کننده‌ای دارد، او زنی است که به قدرت غریزه مادرانه خود پی می‌برد. همین آرک داستانی را می‌توانیم در فیلم‌های بازیگران دیگری که بعد از سن مشخصی در ژانر اکشن کار می‌کنند هم ببینیم.

 اتفاقات و دشمنان هانا مدام او را آزار می‌دهند تا جایی که حتی یکی از قاتل‌ها او را شکنجه می‌دهد، به نظر می‌رسد نویسنده معتقد بوده که بیننده‌ها به مدارک بیشتری برای اثبات سرسختی هانا نیاز دارند. (او کلنگ میزند اما این حتی صحنه پول‌ساز فیلم هم نیست. این افتخار متعلق به صحنه‌ای است که مدینا سنگوره (Medina Senghore) آن را بازی کرده است، او نقش یک همسر باردار معاون کلانتر را بازی می‌کرد و در حین اسب‌سواری با یک شات گان شلیک می‌کرد.) و البته زمانی که هانا در حال تمیز کردن زخم‌های خود است یک صحنه بی‌ربط از لباس عوض کردن او پخش می‌شود.

 با وجود اینکه شرایدن در ساخت فیلم‌های وسترن مدرن هیجان‌انگیز و دقیقی مانند «سیکاریو»، «اگر از آسمان سنگ ببارد» و «رودخانه ویند» سابقه دارد اما به نظر می‌رسد در این مورد در استفاده از بدترین عناصر ژانر اکشن مانند خشونت بدون دلیل و شخصیت‌های سیاه و سفید افراط کرده است. او تمام بار سنگین فیلم را بر دوش جولی گذاشته است، بدون او سرنوشت این فیلم نابودی بود. 

تردید در مورد توانایی‌های جولی

این فیلم با سرکوب کردن جولی همان کاری را انجام داد که هالیوود همیشه با او انجام داده است، یعنی ایجاد تردید در مورد توانایی‌های او. برخلاف سایر ستاره‌های هم‌رده جولی، یک نوع بی‌اعتمادی خاص نسبت به همه جنبه‌های تصویر و حرفه او وجود دارد؛ به این صورت که مشخص نیست او از نظر جسمی سالم است یا نه، آیا او یک الگو است یا اینکه اصلاً باید او را به عنوان یک ستاره در نظر گرفت یا نه.

مقاله مرتبط پیشنهادی برای مطالعه:  مصاحبه با جنیفر لارنس ، بازگشت بعد از یک دوره طولانی

 

 

 از نظر عموم مردم این سلبریتی شبیه به یک آفتاب پرست جنجالی بوده که مدام رنگ عوض می‌کرده است، از یک ستاره کوچک خون‌آلود تبدیل به برنده جایزه اسکار شد و سپس همسر یک نفر شد و بعد یک فیلم‌ساز جدی شد و در نهایت به یک فرد انسان‌دوست جهانی تبدیل شد. 

گرچه او مدام خودش را به عنوان قهرمان فیلم‌های اکشن معرفی کرده است حتی حالا هم در بررسی‌هایی که در مورد فیلم «کسانی که آرزو دارند بمیرم» منتشر می‎شود می‌بینیم که اثر نقش «مجسمه یخی بی‌نقصی» که جولی در این فیلم بازی کرده است را بر روی باورپذیر کردن فیلم زیر سؤال می‌برند (انگار اصلاً صحنه‌ای که صاعقه به هانا زد لازم است باورپذیر باشد) و میگویند آیا مخاطبان می‌توانند «به تأثیر آرایش مرطوب و ظاهر دودی چشمان او که خیلی بی‌نقص است توجهی نشان ندهند؟» 

در دهه گذشته جولی از شهرت خود برای افزایش آگاهی مردم در مورد داستان جنگ داخلی کامبوج، نوشتن کتابی در مورد حقوق معترضان که برای نوجوانان نوشته شده بود و حتی انتقاد از سازمان ملل برای دفاع از حقوق پناهندگان استفاده کرده است. جولی از زمان فیلم «Salt» نقش یک زن اغواگر را بازی نکرده است.

جمع‌بندی

بازگشت آنجلینا جولی به سینما و ژانر اکشن باعث خوشحالی است اما فیلم «کسانی که آرزو دارند بمیرم» یک خوش‌آمد گویی پرسروصدا برای او نیست. این فیلم توانایی جولی را سرکوب می‌کند، به شک و تردیدی که در طول زندگی حرفه‌ای او وجود داشته دامن میزند و از قدرتی که این ستاره دارد سوءاستفاده می‌کند. جولی در سال 2019 در مورد سلبریتی بودن خودش گفت: «یک وقت‌هایی در زندگی احساس کردم (و شاید این احساس را خوب از مردم پنهان کرده‌ام) که احساس آزادی و امنیت نمی‌کنم. احساس می‌کنم کوچک و گوشه‌گیر شده‌ام.» بازی در نقش یک مامور آتش‌نشانی جنگل می‌توانست او را آزاد کند یا حداقل امکان جنگیدن با آتش را برای او فراهم کند. اما یک بار دیگر جولی فقط در بیلبوردها به شکل تأثیرگذاری دیده می‌شود.