بهترین فیلم های مستقل: داستان فیلم کودا

مابین فیلم های مستقلی که اخیرا به اکران رسیده، میتوان از فیلم کودا (CODA) که مخفف Children of Deaf Adults و به معنی «فرزند والدین ناشنوا» می باشد؛ به عنوان فیلمی منحصر به فرد نام برد. روبی راسی که نام شخصیت اصلی یا همان کودا میباشد، زندگی دوگانه‌ای دارد. او صبح زود بر روی قایق ماهیگیری به همراه خانواده‌اش کار می‌کند، ماهی‌های کوچک (ماهی کاد) را از چکمه‌ها و آشغال هایی که در تورشان گیر می‌کند، جدا می‌کند و به‌عنوان تنها عضو خانواده راسی که مشکل شنوایی ندارد علائم زبان اشاره را برای فروشندگان ساحلی ترجمه می‌کند.

زمانی را که روبی در ‌مدرسه سپری می کند معمولا از فرط خستگی روی میز خوابش می‌برد و معلم‌هایش را سردرگم می‌کند. هنگامی که او را با تکان ناگهانی از خواب بیدار می‌کنند بهت زده و بدون اینکه مخاطب خاصی داشته باشد می‌پرسد: «مشکلی پیش آمده؟» و ذهنش همچنان درگیر دنیایی است که به تازگی از آن رهایی یافته.

بهترین فیلم های مستقل: شان هدر

کارگردان و نویسنده این فیلم مستقل، شان هدر (Sian Heder) است که یکی از فیلم‌های موفق فرانسوی را بازسازی کرده است، با تماشای زیرکانه و دقیق این فیلم می‌توانید تغییرات خاص و متمایزی که او به‌عنوان یک داستانسرا در فیلم به تصویر کشیده است را مشاهده کنید.

ویژگی‌های متمایز فیلم کودا

اگر بخواهیم به طرز پیش پا افتاده ای این فیلم را تعریف کنیم می‌توان گفت داستان این فیلم باعث می‌شود احساس خوبی پیدا کنیم، فیلمی الهام بخش با صحنه‌هایی متاثر کننده که دارای پیشرفت‌های احساسی غیرمنتظره و طنز شیطنت‌آمیز است.

این فیلم در فستیوال فیلم ساندنس امسال برنده جایزه بزرگ هیات داوران و همچنین جایزه تماشاگران شد و آنقدر سروصدا ایجاد کرد که +Apple TV  با پرداخت هزینه‌ای رکوردشکن آن را خریداری کرد.

کودا که یکی از بهترین فیلم های مستقل است به تازگی در شبکه نمایش خانگی اپل پخش می‌شود و به‌عنوان یک فیلم مستقل کوچک کمی بیش از حد معمول سروصدا کرده است. با وجود این داستان سرشار از بصیرت و صحنه‌های متاثرکننده کودا باعث می‌شود لیاقت چنین شهرتی را داشته باشد. درحالیکه اولین فیلم هدر یعنی «تلولا» جالب و هیجان انگیز بود، کودا دارای تعادل مناسبی از ملودرام و جزئیات دنیوی است.

بهترین فیلم های مستقل: اوج داستان کودا

تعارض اصلی این داستان جایی ایجاد می‌شود که روبی (امیلیا جونز (Emilia Jones) این نقش را بازی می‌کند) که مجرای ارتباطی خانواده‌اش با دنیای شنوایی است متوجه علاقه‌اش به‌ آواز خواندن می‌شود، خوانندگی از اشکال هنری است که خانواده راسی نمی‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. در فیلمنامه “هدر” ، روبی در دوراهی تاریکی برای رها کردن خانواده‌اش قرار نمی‌گیرد بلکه نویسنده قصد داشته است به‌سادگی نشان دهد که چطور اجتماع هر دو این راه‌ها را قطع می‌کند. درست است که خانواده روبی گاهی اوقات سهوا باعث محدود شدن توانایی او برای قدم گذاشتن در دنیایی گسترده‌تر می‌شوند اما در عین حال راحتی غیرقابل جایگزینی را هم به او ارائه می‌دهند.

ماجرای خوانندگی روبی

روبی بیشتر به‌خاطر تحت تاثیر قرار دادن پسری که به او علاقه دارد به گروه کُر دبیرستانش می‌پیوندد. وقتی معلم آواز متکبر مدرسه یعنی برناردو ویلالوبوس (Bernardo Villalobos) که یوجینو دربز (Eugenio Derbez) نقش او را بازی می‌کند از روبی می‌خواهد در مقابل همکلاسی‌هایش آواز بخواند، او فرار می‌کند زیرا زمانی را به یاد می‌آورد که دانش‌آموزها به خاطر نحوه اَدای کلمات و طرز حرف زدنش او را مسخره می کردند.

یک لحظه حیاتی در فیلم CODA که از بهترین فیلمهای مستقل است در صحنه‌ای شکل می‌گیرد که مربی کاریزماتیک روبی با تشویق کردن او به فریاد زدن از روی خشم نه از روی شادی بالاخره استعداد او را کشف می‌کند و درنهایت به او اجازه می‌دهد ناامیدی اش را از طریق هنر ابراز کند.

بهترین فیلم های مستقل: کودا به هیچ وجه کلیشه‌ای نیست

فیلم کودا بر اساس عهدنامه بسیاری از فیلم‌های الهام‌بخش عمل نمی‌کند و روبی مشکل خاصی ندارد که نیاز به حل کردن آن داشته باشد و خواندن هم یک راه‌حل جادویی برای مشکلات او نیست.

هدر می‌داند که به تصویر کشیدن تفاوت‌های ظریفی که روبی با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کند و این‌که همه شخصیت‌های اطراف او کاملا دور از کلیشه‌هایی هستند که در فیلم‌های دیگر می‌بینید به‌اندازه کافی داستان را دراماتیک می‌کند. همین امر باعث می‌شود کودا به یکی از بهترین فیلمهای مستقل تبدیل شود.

بازیگران فیلم مستقل کودا

مارلی ماتلین (Marlee Matlin) اولین بازیگر ناشنوایی است که جایزه اسکار را دریافت کرده است و تعجب‌آور نیست که یک بازی قوی در نقش جکی (Jackie) مادر روبی به نمایش می گذارد، تروی کوتسور (Troy Kotsur) که خیلی شناخته شده نیست در نقش پدر روبی ظاهر می‌شود. فرانک (Frank) پدر روبی یک مرد عبوس و ریشو است که عشق عمیقی نسبت به دخترش دارد.

“دربز” که یک کمدین و یکی از مشهورترین ستاره‌های فیلم‌های مکزیکی است نقش یک فرد پرخاشگر را به شکلی بازی می‌کند که به هیچ وجه اغراق‌آمیز به نظر نمی‌رسد. او در نقش برناردو به روبی کمک می‌کند به صورت ناخودآگاه عمل کند‌.

در طول این فیلم با اوج گرفتن درام‌های شخصی و آزار و اذیت‌های محل کار، هدر تنش‌هایی واقعی از تاثیری که این شخصیت‌های غنی بر روی هم می‌گذارند استخراج می‌کند تا زمانی که نوبت به صحنه قابل پیش‌بینی و در عین حال رضایت‌بخش پایانی می‌رسد، زمانی که قطعه‌ای در کنسرت اجرا می‌شود و حتی مغرض پندارترین بیننده‌ها را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.

جمع‌بندی

این فیلم مستقل هم در سینماها و هم برای مشترکان +Apple TV پخش می‌شود و به شکل گسترده‌ای در خانه‌ها قابل دسترسی است. اما این فیلم علی‌رغم مقیاس کوچکی که دارد یک تجربه سینمایی فوق‌العاده ارائه می‌دهد و به شکل استادانه‌ای از صدا (و گاهی اوقات از عدم وجود صدا) برای نشان دادن ویژگی‌های رابطه روبی با خانواده‌اش و فاصله‌ای که نسبت به‌درک موسیقی دارند استفاده می‌کند. قدرت کودا در رسانه‌های دیگر به این اندازه نشان داده نخواهد شد.