• خودتان را بیشتر یک بازیگر میدانید یا کارگردان؟

مونیکا ویتی :«قطعا یک بازیگر. زیرا کار بازیگری بسیار متنوع است. فیلم “Secret Scandal” یک پروژه کاملا شخصی بود که تماما مال من بود، بنابراین کارگردانی آن را بر عهده گرفتم. اما کارگردانی حرفه من نیست و من فقط دوست دارم بازی کنم.»

• مهمترین فیلمهای شما کدام فیلمها هستند؟

مونیکا ویتی :«قطعاً فیلم‌های آنتونیونی و بعد کمدی‌ها برایم از دیگر کارها مهمتر هستند. خنداندن مردم کار شگفت انگیزی است، فهمیدن اینکه چگونه می توانید مردم را بخندانید مانند این است که بفهمید شما دختر پادشاه هستید. همینقدر باشکوه و رویایی است.»

• نظر شما در مورد سینمای جدید ایتالیا چیست؟

مونیکا ویتی :«من نظر بسیار مثبتی به این سینمای جدید دارم، چیز جدیدی در سینمای ایتالیا وجود دارد که شبیه هیچ نوع سینمای دیگری نیست. این یک موج جدید است، یک راه متفاوت برای روایتگری و داستان سرایی و من آن را بسیار دوست دارم. امروز بازیگرهای بسیار خوبی داریم، حتی بازیگرانی که صدای خوبی ندارند نیز در این سینما پذیرفته شده اند، کارگردانهای بزرگ قبلا همه صداها را دوبله می کردند، حالا دیگر این کار را نمیکنند.»

آیا با کارگردانان جدید کار میکنید؟

مونیکا ویتی :«آره. آنها فوق العاده هستند، من به تازگی فیلم جدید Francesca Archibugi را دیدم و فکر میکنم کارش خیلی خوب بود، البته تعداد زیادی کارگردان خوب داریم، آنها به نظر روشنفکر تر هستند و کمتر به قوانین سنتی و دست و پا گیر فکر میکنند.»

• آیا دیواهای جدیدی به وجود آمدند؟ (دیوا به زنانی گفته می شود که از نظر اخلاقی و ظاهری در نگاه عموم، مهم و زیبا جلوه می کنند)

مونیکا ویتی :«شاید دیوا وجود نداشته باشد و این یک مزیت برای سینما باشد، بازیگران جوان بسیار خوبی وجود دارند، بازیگرانی مانند مارگریتا بای و والریا گولینو. من شخصاً هرگز یک دیوا نبودم، صدای من هرگز دوبله نشد، البته امروزه دیگر صداها دوبله نمیشود و این اتفاق جدیدی است.»

• چه ویژگی هایی شما را جذب آنتونیونی کرد؟

مونیکا ویتی :«ما در حین دوبله با هم آشنا شدیم، من در آن لحظه داشتم گریه کردن را دوبله میکردم، من اهل رُم هستم و در آکادمی و تئاتر آموزش دیده بودم و استادم توفانو بود، توفانو یک نابغه بود و با روشهای قدیمی برای فکر کردن درباره چیزها میانه ای نداشت، من آن موقع خیلی لاغر بودم، موهایم بلوند بود و با بقیه فرق داشتم. من با آنتونیونی دوست شدم که بعدها به عشق تبدیل شد. او شخصیت خاصی دارد. روش او برای دیدن اشیا منحصر به فرد است، ما با هم کار کردیم و بعد عاشق هم شدیم.»

• به نظر شما بازیگران باید وارد سیاست شوند؟

مونیکا ویتی :«هیچ بایدی در این زمینه وجود ندارد، اگر کسی بخواهد باید بتواند وارد سیاست شود. شما باید احساس نیاز کنید، باید سیاست را بلد باشید، اما برای اینکه مسئولیتی به عهده بگیرید، باید زندگی خود را وقف آن کنید. من ترجیح میدهم هزاران کار دیگر انجام دهم، پیش از آنکه وارد سیاست بشوم.»

• آیا فکر میکنید اعتراض مارچلو ماسترویانی به وضعیت ایتالیا، درست در زمان دریافت جایزه از وزیر فرهنگ “جک لانگ” ، کار درستی بود؟

مونیکا ویتی :«من از جزئیات اتفاقی که افتاده اطلاع چندانی ندارم، من نیز جوایز زیادی دریافت کرده ام. اما چیزی که به ذهنم میرسد، این است که زمانی جایگاه و شخصیت اجتماعی بازیگران تنزل داده میشد. اما امروز آنها تقدیس میشوند. ما راه زیادی را پیموده ایم تا به اینجا برسیم.»

• آیا شما سیاستمداران را میشناسید؟

مونیکا ویتی :«من سیاستمداران را نمیشناسم و تصمیم گرفتم هرگز وارد سیاست نشوم، من در زندگی وقت محدودی دارم و دوست دارم با دوستانم و کارم وقت بگذرانم. پس از آن نیز پنجاه کار مورد علاقه دیگر دارم که از سیاست برایم جالب تر هستند. با این حال، من حداقل دو روزنامه در روز می خوانم.»

• برای شما، عشق به معنی شور و اشتیاق است؟

مونیکا ویتی :«نه عشق، عشق است. وجود عشق در زندگی برای من یک ضرورت است، من نمیتوانم بدون عشق زندگی کنم. عشق یک وضعیت جسمی و روحی است که در خون و هورمونها جریان دارد، افرادی هستند که نمی دانند و نمی توانند دوست داشته باشند و عشق بورزند و افرادی هستند که عشق برایشان یک سرگرمی است و به آن نیاز دارند، من به عشق نیاز دارم، من پرشور و احساساتی هستم»

مونیکا ویتی و انتونیونی در صحنه فیلم صحرای سرخ

• می گویند کمدینها افراد غمگینی هستند.

مونیکا ویتی :«این یک افسانه است، آلبرتو سوردی در زندگی واقعی نیز بامزه است، ادواردو دی فیلیپو بسیار شوخ طبع بود و بونوئل روحیه انتزاعی منحصر به فردی داشت. مونیچلی یکی دیگر از طنزپردازان خارق العاده است.»

• سینما چیست؟

مونیکا ویتی :«سینما یک بازی است، نوعی آزادی است. یک اختراع فوق العاده است و ما باید ممنون کسی باشیم که آن را اختراع کرده است، سینما مانند یک هدیه برای دیدن است. من همیشه به سینما میروم، البته من مثل بقیه تلویزیون هم تماشا میکنم اما نسبت به آن منفعل نیستم. من انتخاب میکنم که چه برنامه ای را ببینم. برای مثال Il rosso e il nero یا نمایش Costanzo را میبینم، من یک تماشاگر معمولی نیستم.»

• آیا برای یک زن زیبا، بزرگ شدن سخت است؟

مونیکا ویتی :«من نمیدانم که زیبا هستم یا نه. من زیباترین عضو در خانواده ام بودم، من همیشه متفاوت بودم، خیلی بلند و خیلی لاغر بودم، از زمانی که دختر بچه بودم عینک میزدم، موهای من برایم خیلی مهم بودند و شاید چشمها و پاهایم بد نبودند، خوشبختانه در اندامم مشکلی نیست. البته پیر شدن برایم غم انگیز است، زیرا نشان دهنده این است که به سمت پایان پیش میرویم، اما تا الان زندگی برای من خوب پیش رفته است، بدنم و خواسته هایم تغییر چندانی نکرده است.»

مقاله مرتبط پیشنهادی برای مطالعه: مصاحبه با دمی سینگلتون ستاره فیلم شاه ریچارد

 

• از اینکه بچه دار نشدید پشیمان نیستید؟

مونیکا ویتی :«مطمئناً تماشای بزرگ شدن یک کودک لذت بخش است، شاید داشتن فرزند تجربه خوبی باشد، اما از آنجایی که من هرگز فرزندی نداشتم، پس برایم مشکلی نیست.»

• چگونه خود را توصیف میکنید؟

مونیکا ویتی :«اگر اسلحه ای روی سرم بگذارند و مجبورم کنند تا خودم را توصیف کنم، قبول میکنم و اینگونه شروع میکنم: یک بلوند واقعی، یک آستیگمات واقعی، انسانی پرشور، یک پرخور واقعی، یک دوست واقعی و واقعا کنجکاو هستم، علاقه مند به شایعات نیستم زیرا به سرعت همه چیز را فراموش میکنم.»

• آیا دوست دارید متفاوت از آنچه خودتان را توصیف کردید، باشید؟

مونیکا ویتی :«شاید فردا متفاوت باشم.»