آرتور بروکس می‌خواست بررسی کند که چرا برخی از مردم در نیمه دوم زندگی هم شاد بودند و چگونه مطمئن شود که او و دیگران هم می‌توانند از آن لذت ببرند؟

بروکس می‌گوید: «پیری برای افرادی که اهل رقابت و مبارزه هستند، سخت‌تر است. کسانی‌که گاهی غر می زنند که بزرگ‌ترین موفقیت‌هایشان در گذشته باقی مانده است.»
او به کسانی‌که هنوز در نیمه اول زندگی کاری خود هستند توصیه می‌کند که امروز، نگاهی آینده‌نگر داشته باشند و انعطاف‌پذیر و آماده باشند تا انتظارات خود را تعدیل کنند. کتاب جدید بروکس به نام «از قدرت تا قدرت: یافتن موفقیت، شادی و هدف عمیق در نیمه دوم زندگی» است.

او با مجری پادکست All Things Considered در مورد عدم واگذاری شادی به شانس و در مورد دو نوع هوش مورد نیاز برای خوشبختی صحبت کرده است که در پایین می آید.

گوش دادن به این مکالمه به زبان انگلیسی

رمز خوشبختی در نیمه دوم زندگی

در مورد پیدا کردن رمز خوشبختی در بزرگسالی، باید بگوییم که شما باید تلاش خود را انجام دهید. شما نمی‌توانید فقط برای آن آرزو کنید و نمی‌توانید امیدوار باشید که خوش‌شانس باشید.

هدفِ کاری که من به‌عنوان یک دانشمند علوم اجتماعی انجام می‌دهم این است که شادی شما را به شانس واگذار نکنم بلکه با تلاش در ۲۵، ۴۵ و ۶۵ سالگی، شانس شما را برای شادتر بودن در زمانی‌که به ۷۵ و ۸۵ سالگی می رسید، به‌طور قابل توجهی افزایش دهم.

هوش مورد نیاز برای خوشبختی در نیمه دوم زندگی

مجموعه‌ای از یافته‌های بسیار جالب وجود دارد که می‌گویند موفقیت بر اساس یکی از دو نوع هوش است. اولین مورد، هوش سیال نام دارد که به شما توانایی حل مشکلات، نوآوری و تمرکز کردن را در کارتان می‌دهد. این مغز ایلان ماسک شما است و این بخش از توانایی مغز شما، در دهه ۲۰ و۳۰ زندگی شما افزایش می‌یابد.

اما بعد از آن، در دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی شما کاهش می‌یابد. به این معنی که شما باید به سمت نوع دوم هوش بروید که در دهه ۴۰ و ۵۰ و حتی ۶۰ سالگی در حال افزایش است و تا پایان عمر بالا خواهد ماند. به این نوع هوش می‌گویند هوش متبلور شما؛ یعنی توانایی شما در جمع‌آوری و کنار هم گذاشتن اطلاعاتی که در طول سالها کسب کرده اید که برای آموزش بهتر، توضیح دادن بهتر و تشکیل تیم‌های بهتر وجود دارد. به عبارت دیگر این هوش نه برای پاسخ دادن به سوالات دیگران بلکه برای شکل دادن سؤالات درست است.

در مورد انعطاف‌پذیر ماندن

یکی از بزرگترین چیزهایی که من به دانشجویانم در مدرسه بازرگانی هاروارد می‌آموزم این است که اگر می‌خواهید بدانید رمز خوشبختی در نیمه دوم زندگی چیست باید ابتدا بدانید که آن‌چه شما در حال حاضر فکر می‌کنید همان چیزی نیست که بعداً به آن فکر خواهید کرد. در واقع چیزهایی که اکنون می‌خواهید چیزهایی نیستند که بعداً می‌خواهید.

توانایی‌های شما تغییر خواهد کرد. دیدگاه‌های شما تغییر خواهد کرد. چیزهایی که به آن‌ها اهمیت می‌دهید قرار است تغییر کنند و این، خوب و سالم است. این نوع انعطاف‌پذیری، کلیدی است.

در استفاده از دکمه مکثی که یک بیماری همه‌گیر به ما داد

همه می‌دانند که همه‌گیری چیزی نیست که ما می‌خواستیم. اما همچنین فرصتی باورنکردنی برای بسیاری از مردم بود. به شخصه من توانستم بی سر و صدا این کتاب را بنویسم و ​​یک برنامه استراتژیک برای بقیه عمرم تنظیم کنم. بسیاری از افراد دیگر به من داستان‌های مشابهی درباره این‌که چگونه روابط خود را عمیق‌تر کرده‌اند، که خودشان را بهتر درک می‌کنند می‌گویند. این چیزی است که باید پس از بازگشت به شلوغی زندگی بعد از همه‌گیری باید به‌خاطر بسپاریم.

فراموش نکنیم که موارد خاصی در گذشته وجود دارد که نمی‌خواهیم به آن‌ها بازگردیم.